یه وقتایی هست که جواب همه نگرانیات و دلتنگیات میشه یه جمله...


“بهم گیر نده ، حوصله ندارم” 

از یه جایی به بعد آدم دیگه دوست نداره همه چیز درست

بشه...!!!

دوست داره همه چیز تموم بشه...از یه جایی به بعد آدم دیگه دوست نداره همه چیز درست

بشه...!!!

دوست داره همه چیز تموم بشه... 

یاد دارم در غروبی سرد سرد، می گذشت از کوچه ما دوره گرد، داد میزد:

کهنه قالی میخرم، دسته دوم جنس عالی می خرم، کاسه و ظرف سفالی میخرم،

گر نداری کوزه خالی میخرم. اشک در چشمان بابا حلقه بست،

عاقبت آهی کشید بغضش شکست، اول ماه هست و نان در سفره نیست!

ای خدا شکرت. ولی این زندگیست؟؟

بوی نان تازه هوشش برده بود، اتفاقا مادرم هم روزه بود.

خواهرم بی روسری بیرون دوید.

گفت: آقا سفره خالی میخری؟؟ 

حس می‌کنم از گور برخاسته‌ام...

تولدی در راه است و بوی عطرش در فضایم جاریست.

تو شاهکار خالقی

تحقیر را باور نکن

بر روی بوم زندگی هر چیز می خواهی بکش

زیبا و زشتش پای توست

تقدیر را باور نکن

تصویر اگر زیبا نبود

نقاش خوبی نیستی

از نو دوباره رسم کن

تصویر را باور نکن

خالق تو را شاد آفرید

آزاد آزاد آفرید

پرواز کن تا آرزو

زنجیر را باور نكن 

نصایح زرتشت به پسرش

آنچه را گذشته است فراموش کن و بدانچه نرسیده است رنج و اندوه مبر
قبل از جواب دادن فکر کن
هیچکس را تمسخر مکن
نه به راست و نه به دروغ قسم مخور
خود برای خود، زن انتخاب کن
به شرر و دشمنی کسی راضی مشو
تا حدی که می توانی، از مال خود داد و دهش نما
کسی را فریب مده تا دردمندنشوی
از هرکس و هرچیز مطمئن مباش
فرمان خوب ده تا بهره خوب یابی
بیگناه باش تا بیم نداشته باشی
سپاس دار باش تا لایق نیکی باشی
با مردم یگانه باش تا محرم و مشهور شوی
راستگو باش تا استقامت داشته باشی
متواضع باش تا دوست بسیار داشته باشی
دوست بسیار داشته باش تا معروف باشی
معروف باش تا زندگانی به نیکی گذرانی
دوستدار دین باش تا پاک و راست گردی
مطابق وجدان خود رفتار کن که بهشتی شوی
سخی و جوانمرد باش تا آسمانی باشی
روح خود را به خشم و کین آلوده مساز
هرگز ترشرو و بدخو مباش
در انجمن نزد مرد نادان منشین که تو را نادان ندانند
اگر خواهی از کسی دشنام نشنوی کسی را دشنام مده
دورو و سخن چین مباشانجمن نزدیک دروغگو منشین
چالاک باش تا هوشیار باشی
سحر خیز باش تا کار خود را به نیکی به انجام رسانی
اگرچه افسون مار خوب بدانی ولی دست به مار مزن تا تو را نگزد و نمیری
با هیچکس و هیچ آیینی پیمان شکنی مکن که به تو آسیب نرسد 

خداوندا

پریشانم


چه می خواهی تو ازجانم مرا بی آنکه خود خواهم اسیر زندگی کردی خداواندا

اگر روزی زعرش خود به زیر ایی

لباس فقر بپوشی


غرورت رابرای تکه نانی


به زیر پای نامردان بیاندازی و شب آهسته و خسته


تهی دست و زبان بسته

به سوی خانه باز آیی زمین و آسمان را کفر می گویی
نمی گوی

خداوندا


اگر در روز گرما خیز


تنت بر سایه ی دیوار بگشایی لبت برکاسه ی مسی قیر اندود بگذاری


و قدری آن طرف تر


عمارتهای مرمرین بینی و اعصابت برای سکه ای این سو آن سو در روان باشد زمین و آسمان را کفر می گویی نمی گویی


خداوندا اگر روزی بشر گردی زحال بندگانت با خبر کردی

پشیمان می شوی از قصه خلقت ، از این بودن از این بدعت

خداوندا تو مسئولی خداوندا تو می دانی که انسان بودن و ماندن


در این دنیا چه دشوار است چه رنجی می کشد انکس

که انسان است و از احساس سرشار است 

شعری از کارو
 

جواب نویسنده:هرکه در این درگه مقرب تر است

              جام بلا بیشترش میدهند

بودن با کسی که دوستش نداری و نبودن با کسی که دوستش داری همه رنج است

اگر مثل خود را نیافتی همچون خدا تنها باش.

"کوروش کبیر"

دیگران را ببخش … نه به خاطرِ اینکه سزاوارِ بخشش اند …

به دلیلِ اینکه: گورِ بابا شون !!!  

اینای که از خیابون یه طرفه رد میشن،هم چپ نگاه میکن هم راست

اینا همونایی هستن که هم از دشمن نارو خوردن هم دوست 

چهارشنبه ســــــــــــوریتان خجستــــه باد

پسر جون!!

افتخار میکنی هرزه ای؟
افتخار میکنی هر روز با احساس یه دختر بازی میکنی و میری پزشو به دوستات میدی که با اینم اره!!
که همه اویزونتن؟
افتخار میکنی از ۱۰تا کلمت ۱۰۰۰تاش فحشه و احترام گذاشتن به هیچ کس رو بلد نیستی؟
افتخار میکنی که هر شب مستی و نوعی از پارتی نبوده که حضور نداشته باشی؟
افتخار میکنی که بگی اهل تعهد نیستی و دختر واسه بازی دادنه؟

احساس میکنی که خیلی شاخی که تو یه لحظه با هزار نفری؟
نه عزیز من!!
اینا افتخار نیس....عقدس....کمبوده 

آهـــــــــــــا ــی

اونایی که خیلی خودتون رو میگیرد 

چاه توالت ماه هم خیلی میگیره

آره گفتــــــــــم که در جریان باشید 

می گویند فردا بهتر خواهید شد....

مگر امروز فردای ،دیروز نیست؟؟؟ 

درد من تنهايي نيست؛

بلكه مرگ ملتي است

كه گدايي را قناعت؛

بي عرضگي را صبر

و با تبسمي بر لب اين حماقت را حكمت خداوند مي نامند 

دریا باشی یا گودالی کوچک از اب…

فرقی نمیکند....

زلال که باشی

اسمان در تو پیدا می شود... 

رگ دستم میخواره...

واقعی بودم باورم نکردن

مجازی شدم تا باورم کردن 

دلم گرفته آسمون نمی تونم گریه کنم

 شکنجه میشم از خودم نمی تونم شکوه کنم

 انگاری کوه غصه ها؛روسینه ی من اومده

آخ داره باورم میشه خوشی به ما نیومده